دوشنبه 90 شهریور 28 , ساعت 4:38 عصر
خدای من!
به دوردست نگاه می کنم، راهی دراز و پرپیچ وخم می بینم، می ترسم...
من و این همه راه!!!
اما نه! وقتی به کرم تو نگاه می کنم، باور نمی کنم تنها رهایم کرده باشی.
چرا که اگر مقصد تو باشی، تنها و بی رهبر و راهبر طی این طریق کردن، مرا به هر ناکجا آبادی می برد، الا لقای تو...
چه زیباست فرموده رحمه للعالمین که فرمود:
«هرکس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلی از دنیا رفته است.»
این مرگ جاهلی همان ناکجا آباد زندگی من در بی تو بودن است که مرگ جاهلانه عقوبت یک زندگی جاهلانه است!
حالا می ماند همت من و شناخت این راهبر...
چه کوته فکرند آنانی که به عقل خود اکتفا کرده و طی این مرحله بی همرهی خضر می کنند!
حالا می فهمم که نقطه های کور زندگیم ازکدامین نور بی بهره اند...
نور شناخت جانشینان تو در عالم...
نوشته شده توسط علوی | نظرات دیگران [ نظر]
